موضوعی که مهم است؛ باید بسیار به آن پرداخت و از آن گفت تا شاید جایگاه خود را در میان افکار اجتماع پیدا کند؛ یکی از این موضوعات مهم، کتاب و کتابفروشی و کتابفروش است اما کتاب و کتابفروش و کتابفروشی بدون وجود عینی مغازه کتابفروشی معنا و مفهوم نمی یابد. (منظور ما از کتابفروشی، کتابفروشی های واقعی است نه لوازم التحریری هایی که چند تا کتاب در قفسه دارند و نام کتابفروشی را یدک می کشند و به سخره گرفته اند.)
مغازه کتابفروشی اینترنتی را نمی توان بد دانست اما نمی تواند جایگزین اهمیت وجودی مغازه کتابفروشی در دنیای بیرونی باشد و در اصل می تواند مکمل این مغازه و کار باشد همانطور که اکانت یا پروفایل یک شخص نمی تواند جایگزین خود آن فرد گردد.
اگر بخواهیم از نظر وجودی و ماهیتی به بودن یک کتابفروشی در یک شهر یا روستا بنگریم باید بگوییم مغازه کتابفروشی شاید به دلیل مغازه بودن و درآمدزایی آن یک ماهیت اقتصادی و بازاری کسب می کند اما به دلیل نوع کالایی که ارائه می دهد و با ذهن در ارتباط است ماهیت فرهنگی، ذهنی، روانی و اجتماعی پیدا می کند. همچنین هر شیئ در عالم واقع و اطراف ما می تواند تاثیری بر روش زندگی ما و دید ما بگذارد به همین دلیل وجود چنین مغازه ای خواه ناخواه روی زندگی فرهنگی، فکری و اجتماعی انسان ها تاثیر می گذارد.
شاید برخی وجود کتابخانه های عمومی را نیز تاثیرگذار بر فرهنگ و فکر می دانند اما باید گفت به هیچ وجه این دو مکان قابل مقایسه با یکدیگر نیستند. مغازه کتابفروشی باعث می شود که یک فرد کتاب بخرد نه امانت بگیرد. کتاب خریدن از نظر ماهیتی جنبه های مختلفی دارد به عبارتی کتاب خریدن باعث می شود فکر و فرهنگ خریده شود و به خانه برده شود اما کتابخانه عمومی چنین امکانی را فراهم نمی کند.
تقریبا می توان گفت مغازه کتابفروشی واسط بین نویسندگان، دانشمندان و کتاب سازان با مردم هستند که این امر را نمی توان به طور کامل در یک کتابخانه عمومی دید.
پس با توجه به اهمیت وجود و ماهیت مغازه های کتابفروشی باید گفت ایران از نظر تعداد کتابفروشی بسیار ضعیف است. در کل ایران کتابفروشی واقعی بسیار کم است و احتمالا حدود 200 مورد شود در حالی که بایددر هر شهر و روستایی یک کتابفروشی باشد.
وجود مغازه کتابفروشی در یک منطقه یعنی مردم آن منطقه به فکر، فرهنگ و دانش اهمیت می دهند.
پس در ایجاد مغازه های کتابفروشی در هر جای ایران باید تلاش بسیار زیادی نمود و اهمیت آن را درک کرده و گسترش دهیم.
عیسای درخشان/خرداد 1403