در زیر قسمت هایی از کتاب دوزخیان روزی زمین نوشته فرانتس فانون را می خوانید از فصل نابختیاری های ملی.
فانون در اینجا به خوبی ملی بودن و ملی گرایی دولت ها را تعریف می کند و راه را نشان می دهد و اینکه بدون ملی گرایی دولت ها و کشورها دچار ضعف و سستی می شوند ولی این ملی گرایی به چه معناست
در حالی که ملی گرایی به معنای ساده یعنی دوست داشتن ملت (مردم) خود و تلاش برای شکوفایی آن است. نکته مهمی که در این جا باید دقت کرد این است که این ملت، مردم هستند نه زبان، نژاد، کوه و صحرا، تاریخ گذشته، آثار باستانی. این ها ملت را نمی سازند بلکه ملت یعنی مردم، مردمی که در یک سرزمین زندگی می کنند و ملی گرایی یعنی خدمت تام و تمام به این مردم است و همه چیز در تعلق خاطر به این مردم ختم می شود