انجمن کتابفروشان ایران یک نیاز جهت رشد این شغل است. نگاه به این شغل باید تغییر کند.
اگر بخواهیم فرهنگ و دانش ملت ها را در چیزی خلاصه کنیم می توانیم به کتاب های آن ملت نگاه کنیم و اینکه آن ملت چقدر به کتاب های خود اهمیت می دهند که یکی از ملاک های کنونی اهمیت به این کتاب ها از طریق بررسی تعداد کتابفروشی ها در میان آن ملت قابل فهم است اما متاسفانه باید گفت با توجه به تعداد کم کتابفروشی ها در ایران، اهمیت به فرهنگ و دانش بسیار کم است. تعداد کتابفروشی های کل ایران به چند صد مورد بیشتر نمی رسد در حالی که ما باید حتی در روستاها کتابفروشی داشته باشیم.
به همین دلیل این صفحه و مقاله را ایجاد کرده ام تا شاید هم حمایتی از کتابفروشی های ایران باشد و هم اینکه اتحاد و همبستگی بیشتری بین آنها شکل بگیرد. همچنین با بررسی که انجام داده ام کتابفروشان یک اتحادیه یا انجمن حمایتگر مشخص ندارند.
البته دقت شود منظور من از کتابفروشی، این کتابفروشی های فروشنده کتاب های پیام نور و گاج و تست و … نیست یا حتی این لوازم التحریری ها که چند تا کتاب در قفسه خود می گذارند و نام خود را کتابفروشی می نهند بلکه منظور من کتابفروشی هایی است که به معنای واقعی کلمه کتابفروشی هستند و انواع کتاب را عرضه می کنند. این چنین کتابفروشی هایی شاید در کل ایران به 200 مورد هم نمی رسد که وضعی تاسف بار است در حالی که در خود تهران فقط باید 200 مورد کتابفروشی وجود داشته باشد.
به هر شکل به نظرم یکی از نیازهای این کار، وجود یک اتحادیه یا انجمن خوب برای کتابفروشان است تا با ارتباط با یکدیگر بتوانند همدیگر را حمایت کنند و با هم باشند و موجب گسترش این فعالیت و شغل مهم گردند به همین دلیل این صفحه را با این عنوان ساختم.
از کسانی که در این شغل فعالیت می کنند می خواهم که دیدگاه خود را در مورد تشکیل واقعی چنین انجمنی بیان کنند. کسانی که با این موضوع موافق اند می توانند آدرس و مشخصات کتابفروشی خود را اعلام کنند.
عیسای درخشان/خرداد 1403